Przekroje.
- Ogólne wiadomości o przekrojach.
- Jak dobrać rodzaj rzutu?
Kształty i zarysy wewnętrzne przedmiotów można odzwierciedlać dwojako: metodą linii kreskowej lub metodą przekrojów. Metoda linii kreskowej polega na tym, że na tle widoku, linią kreskową cienką, rysuje się zarys wewnętrzny przedmiotu, utworzony przez różne otwory czy wnęki. Przykłady tak narysowanych przedmiotów przedstawia rys. 7.8. Czytelność rzutu w ten sposób przedstawiającego zarysy wewnętrzne maleje proporcjonalnie do wzrastającej liczby krawędzi wewnętrznych (co potwierdza rys. 7.8c). Jest to podstawowa wada tej metody i praktycznie eliminuje ją z powszechnego zastosowania.
Metodą pozbawioną tej wady, obrazującą bardzo czytelnie całe wnętrze przedmiotu, jest metoda przekroju. Jej istotę wyjaśnia rys. 7.9a i c. Metoda przekroju polega na wyobrażalnym przecięciu przedmiotu umowną pła¬szczyzną, odrzuceniu (również umownym) tej części przedmiotu, która leży przed płaszczyzną przekroju, oraz odwzorowaniu w rzucie prostokątnym tej części przedmiotu, która leży w płaszczyźnie przekroju i za tą płaszczyzną (rys.7.9ó). Tak otrzymany rzut, na którym uwidoczniono wewnętrzny kształt przedmiotu, nazywa się przekrojem. Dodatkowe wyjaśnienia tego problemu widzimy na rys. 7.10.
Charakterystycznym szczegółem graficznym przekrojów są zakreskowane pola. Odpowiadają one tym obszarom, w których płaszczyzna przekroju przeci¬na materiał rysowanego przedmiotu. Mówiąc inaczej: powierzchnie leżące w płaszczyźnie przekroju i należące do materiału rysowanego przedmiotu trzeba kreskować (rys. 7.11).
Zasady graficznego oznaczania przekrojów są uregulowane przez PN-88/N- -01607. Najogólniejsza reguła tej normy mówi, że pole przekroju lub kładu powinno być oznaczone przez kreskowanie, niezależnie od rodzaju materiału. Gdy zachodzi potrzeba rozróżnienia rodzaju materiału, kreskowanie należy zmienić na inne oznaczenia graficzne (rys. 7.12).
Dokonując wyboru rodzaju rzutu (widok czy przekrój), należy pamiętać, że metoda przekroju służy do obrazowania wewnętrznych zarysów przedmiotu, nie należy zatem przedstawiać w przekroju przedmiotów, które takich zarysów nie mają. Możliwości popełnienia błędu są tu znaczne. W zespołach maszynowych nie należy rysować w przekro¬ju podłużnym części typu: klin, wpust, nit, wkręt, śruba, nakrętka, podkładka, ko¬łek itp. W przekroju nie rysuje się również takich elementów, jak ramiona kół , oraz płaskich ścian. Błąd można też popełnić, przyjmując złe położenie płaszczyzny przekroju.